tag:blogger.com,1999:blog-77667037738989526512024-02-19T05:15:54.138-08:00Μεσημέρι από Νύχταgbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-92149889703784065462018-02-05T08:48:00.000-08:002018-02-06T04:04:07.717-08:00"ολοκαύτωμα" ... ως το 1925<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πότε άρχισε να χρησιμοιείται η λέξη αυτή όχι με την Βιβλική έννοια της θυσίας καμμένων ζώων -- <i><b>"</b></i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "palatino linotype" , "athena";"><i><b>πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν, καὶ στέαρ ἀρνῶν καὶ αἷμα ταύρων καὶ τράγων οὐ βούλομαι"</b></i><b style="font-style: italic;"> </b></span>διαβάζουμε στον Ησαΐα 1.11 για παράδειγμα -- αλλά με την έννοια της μαζικής καταστροφής και θανάτωσης ανθρώπων; Το ερώτημα δεν αφορά την διεθνή χρήση της λέξης ως holocaust, περιοριζόμενη σχεδόν αποκλειστικά -- με ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις όπως το <b><i>"Smyrna holocaust"</i></b> του Melville Chater (National Geographic, Νοέμβριος 1925, σελ. 533) -- στην οργανωμένη εξόντωση των Εβραίων από την Ναζιστική Γερμανία, αλλά στην χρήση της εντός Ελλάδος για γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. (Και οι δύο όροι αποδίδουν το εβραϊκό עלות που σημαίνει "ανερχόμενος καπνός", "στήλη καπνού", "καπνογονία", κλπ)<br />
<br />
Λόγω πίεσης χρόνου περιορίζω την αναζήτηση μου σε τρία έντυπα, και στην τριακονταετία 1896-1925.<br />
<br />
Το παλαιότερο παράδειγμα που βρίσκω (ΕΜΠΡΟΣ, 20 Μαρτίου 1897) σχετίζεται με τον έτοιμο να ξεσπάσει Ελληνοτουρκικό πόλεμο:<br />
<br />
<b><i>"Και προς αυτήν [την εστίαν του μεγάλου και μοναδικού βωμού της πατρίδος] ετοιμάζεται ήδη να σπεύση [ο στρατιώτης], αδιάφορον εάν θα θερμάνη δι' αυτής το ριγούν σώμα του, ή θα πέση ολοκαύτωμα εν αυτή." </i></b><br />
<br />
Στην ίδια εφημερίδα δέκα χρόνια αργότερα, και με την ευκαιρία της Εθνικής Επετείου (ΕΜΠΡΟΣ, 25 Μαρτίου 1907), έχουμε για πρώτη φορά απομάκρυνση από την έννοια της προσωπικής θυσίας υπέρ ενός συλλογικότερου αγώνα με πολλά θύματα:<br />
<br />
<b><i>"Μαχηταί, οίτινες επέσατε με το όπλον εις χείρας, ψυχαί ηρωικαί, οίτινες ηγωνίσθητε υπέρ ελευθερίας, ένθεα ολοκαυτώματα του Μεσολογγίου, της Χίου της Σάμου και του Ζαλόγγου, αήττητοι ναυμάχοι, οίτινες εθαμβώσατε τον κόσμον με την λάμψιν των τροπαίων σας, νικηταί του Δερβενακίου της Τριπολιτζάς και της Άμπλιανης!" </i></b><br />
<br />
Στο επόμενο απόσπασμα (από λόγο-μνημόσυνο του βουλευτή Ερμιονίδας Εμμανουήλ Ρέπουλη για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο δημοσιευμένο στο ΣΚΡΙΠ της 30ης Μαΐου 1910) τα "ολοκαυτώματα" είναι πιο 'αφηρημένα', δεν αναφέρονται δηλαδή υποχρεωτικά σε "ένθεους" πεσόντες υπέρ πατρίδος:<br />
<br />
<b><i>"Και μετά πάλην αιώνων, και μετά κεραυνούς θριάμβων, και μετά θυσίας και ολοκαυτώματα, αναγεννάται η Ελλάς εις νέον Βασίλειον." </i></b><br />
<br />
Ανάλογη αναφορά σε <b><i>"ελληνικά ολοκαυτώματα"</i></b> έχουμε και επτά χρόνια νωρίτερα, σε απάντηση του προέδρου του "Ελληνισμού" κ. Καζάζη προς τον Στέφανο Μιχαλόφσκι, πρόεδρο του Ανωτάτου Μακεδονο-Αδριανοπολιτικού Κομιτάτου (ΕΜΠΡΟΣ, 9 Ιουλίου 1903).<br />
<br />
Επίσης στο πρωτοχρονιάτικο άρθρο "1921" του Λ. Ψαλτόπουλου στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ διαβάζουμε:<br />
<br />
<b><i>"Μας πόνεσε πολύ μας έκαψε μας ρήμαξε [η Τουρκιά], αλλ' από τους πόνους και τα ολοκαυτώματα εξέλαμψε η σημερινή μας δόξα."</i></b><br />
<br />
Συγκεκριμένες αναφορές στο <b><i>ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου</i></b> και στο <b><i>ολοκαύτωμα του Αρκαδίου</i></b> βρίσκουμε στο ΕΜΠΡΟΣ της 14ης Ιανουαρίου 1922 ("Ποία είναι η πολιτική και αι προτάσεις της Αγγλίας;") και στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 14ης Αυγούστου 1918 ("Η Δράσις του Εθνικού Στρατού -- Συγκινητικοί Θάνατοι Ελλήνων Πυροβολητών"), αντίστοιχα.<br />
<br />
Μία πρώτη (;) αναφορά σε σύγχρονα πλέον ολοκαυτώματα έχουμε στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 13ης Μαρτίου 1919 (αναφορά του προέδρου των συντεχνιών και σωματείων Καβάλας κ. Οικονόμου):<br />
<b><i><br /></i></b>
<b><i>"Η πόλις ημών, ήτις μετ' ανηκούστου αυταπαρνήσεως προσήνεγκεν εαυτήν ολοκαύτωμα εις τον βωμόν του πατριωτισμού του Μεγαλοϊδεάτου Κυβερνήτου της χώρας, ......"</i></b><br />
<br />
Στο ίδιο 'θυσιαστικό' πνεύμα διαβάζουμε στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 24ης Ιουνίου 1920:<br />
<br />
<b><i>"Η ακμαία και γραφικωτάτη κωμόπολις [Ναζλή] έπεσεν ολοκαύτωμα εις τον βωμόν της μικρασιατικής ελευθερίας."</i></b><br />
<br />
Άλλα σύγχρονα ή περίπου σύγχρονα ολοκαυτώματα που αναφέρονται στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι αυτά της Καλλίπολης (8 Δεκεμβρίου 1920), της Μερζιφούντας (20 Μαΐου 1922), και, τελικά, της ίδιας της Σμύρνης (4 Σεπτεμβρίου 1922). Αναφορά στο <b><i>ολοκαύτωμα της Σμύρνης</i></b> βρίσκουμε επίσης, και μάλιστα την ίδια μέρα (26 Οκτωβρίου 1922), στο ΣΚΡΙΠ και στο ΕΜΠΡΟΣ (Δίκη των Έξι):<br />
<br />
<b><i>"Άδικοι και άσκοποι σφαγαί χιλιάδων αθώων στρατιωτικών, δολοφονίαι, φόνοι, άδικοι επιθέσεις, το ολοκαύτωμα της Σμύρνης, εξανδραποδισμοί γυναικοπαίδων, κλοπαί και ληστείαι και παν στοιχείον χρήσιμον εν τη δραματική συνθέσει, ανευρίσκεται εν τη εγκληματική δράσει της αυλικής συμμορίας, ης μέλη επίλεκτα ήσαν οι κατηγορούμενοι." </i></b><br />
<br />
Κλείνω με μία αναφορά από "Το μαρτύριον της Φυλής" του 'Πεζοπόρου' στο ΕΜΠΡΟΣ της 30ης Σεπτεμβρίου 1922:<br />
<br />
<b><i>"Μία φωνή καν συμπαθείας δεν αντήχησε δια την εκρίζωσιν ενός λαού, δια το ολοκαύτωμα του."</i></b><br />
<br />
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-11784861125377736742017-02-02T02:54:00.001-08:002021-12-07T01:40:18.866-08:00Το μη χοίρων βέλτιστον;!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του Hans Eideneier <a href="http://www.cup.gr/book/meseonikes-istories-zoon/">"Μεσαιωνικές Ιστορίες Ζώων"</a> με ωθεί να εκφράσω εδώ κάποιες σκέψεις σχετικά με τον ρόλο του χοίρου στην "Διήγηση των Τετραπόδων" (εκείνο δηλαδή από τα δύο υστεροβυζαντινά ποιήματα του βιβλίου -- το άλλο είναι ο "Πουλολόγος" -- που με απασχόλησε <b><i>πέραν του μετρίου</i></b> στο παρελθόν). Η κύρια ιδέα βασίζεται σε μία νύξη στο άρθρο του Ulrich Moening "Ρητορική και Διήγησις των τετραπόδων ζώων" ("Πρώιμη Νεοελληνική Δημώδης Γραμματεία", Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, Ηράκλειο, 2012, σελ. 573-590).<br />
<br />
Απαντώντας λοιπόν στις καυχησιολογίες του λαγού και του ελαφιού σχετικά με την χρησιμότητα τους στον άνθρωπο, ειδικότερα για την νοστιμιά του κρέατος των (στίχοι 296-300 και 340-343, αντίστοιχα), ο χοίρος επαινεί το κρέας του δια μακρών (στίχοι 363-383), ισχυριζόμενος μάλιστα στο τέλος ότι ... προστίθεται πάντα και λίγο χοιρινό, δίκην καρυκεύματος και χάριν αρώματος, όταν μαγειρεύεται κρέας λαγού ή ελαφιού:<br />
<b><i><br /></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i>Και όταν ψήνουσιν ποτέ τα ιδικά σας κρέη,</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>προσβάλλουσιν εκ το εμόν όπως να τα αρτύση,</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>χωρίς εμού ουδεμιάν έχουσι μυρωδίαν. </i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: left;">
Το μόνο άλλο ζώο που παινεύει κάπως το κρέας του είναι το πρόβατο (στίχοι 474-477), που εκδιώκει τον <b><i>βορβοροκυλισμένο</i></b> χοίρο από την σκηνή κατηγορώντας τον για κανιβαλισμό και ρυπαρότητα (στίχοι 436-449), επισημαίνοντας του στο τέλος</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>Και συ ποιείς την ψήφον σου και την υπόληψιν σου </i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>με ζώα καθαρώτατα, αμίαντα παράπαν. </i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<br />
<div style="text-align: left;">
Απευθύνει λοιπόν το πρόβατο -- και το ποίημα -- σαφείς κατηγορίες κατά του χοίρου για ακαθαρσία, και, κατ' επέκταση, για ακαταλληλότητα του κρέατος του. Βεβαίως τέτοιες κατηγορίες είναι αναγκαίες για την αλληλοδιαδοχή των ζώων στην σκηνή και τη ροή του ποιήματος -- ο σκύλος κατηγορείται από την αλεπού για ψώρα, το άλογο από τον γάιδαρο για άθλια γεράματα, κοκ -- αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να αντανακλούν και κάποιες ανθρώπινες/θρησκευτικές δοξασίες...</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η προτίμηση του συγγραφέα για το χοιρινό κρέας, ιδίως όταν αυτή συνδυασθεί με την μεγάλη έμφαση στα εκκλησιαστικά καθήκοντα του χοίρου: οι τρίχες του χρησιμοποιούνται -- αντί του βασιλικού των Ορθοδόξων -- από τα <b><i>φραγκοπαπαδούρια</i></b> στις αγιαστούρες τους (384-388), καθώς, όπως ειρωνικά ΙΣΩΣ επισημαίνει ο χοίρος,</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i style="font-weight: bold;">και την βορβοροκύλισιν ποσώς ουκ ενθυμούνται</i>, </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
και από τους αγιογράφους (392-401) για <b><i>οίκους φοβερούς</i></b> και <b><i>ναούς εξηρημένους</i></b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>και τας εικόνας τας σεπτάς τας σεβοπροσκυνούσι</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>τα γένη των χριστιανών εις άπαντα τον κόσμον</i></b> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Βεβαίως και το μαλλί του προβάτου χρησιμοποιείται για διάφορα εκκλησιαστικά ρούχα (503-508), και το βουβαλίσιο τυρί <b><i>το χρώνται οι ηγούμενοι εις τα μονόκυθρα των</i></b> (600), και τα οστά του ελέφαντα ποιούν <b><i>και δοκανίκια γλυπτά, τορνοεμφωλευμένα</i></b> εκκλησιαστικών ηγετών (917-919). Όμως η σύγκριση είναι μάλλον συντριπτική: ο χοίρος είναι τελικά το πιο Χριστιανικό ζώο της Διήγησης! </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Συνδυάζοντας λοιπόν την νοστιμιά του χοιρινού με την 'ευσέβεια' του χοίρου, εύκολα μπαίνουμε στον πειρασμό να αναρωτηθούμε: ΜΗΠΩΣ ο συγγραφέας θέλει να τονίσει πως οι Χριστιανοί τρώνε χοιρινό, ή ακόμη και να στηλιτεύσει την απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού από Εβραίους και Μουσουλμάνους;</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Το δεύτερο ερώτημα είναι καίριο, ειδικά επειδή δεν φαίνεται να έχουμε παραδείγματα αναφορών στις διατροφικές συνήθειες των αλλοθρήσκων στην υστεροβυζαντινή γραμματεία και παράδοση! (Δεν αναφέρεται για παράδειγμα κάτι σχετικό στην μελέτη του Hesham M. Hassan <a href="http://www.haec.gr/images/PDF/episthmonikh-epethrida-ths-filosofikhs-sxolhs-panpesthmioy-a8hnwn--39-2007-2008.pdf">"Ο χοίρος στην Αραβική Γραμματεία"</a>.) Θα μπορούσαν τα αποσπάσματα του χοιρινού μονόλογου που αναφέρθηκαν παραπάνω να αποτελούν εσκεμμένο όσο και συγκεκαλυμμένο σαρκασμό Εβραίων και Μουσουλμάνων;</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Τους Εβραίους σίγουρα δεν τους 'φοβάται' ο ποιητής, αφού χρησιμοποιεί, αδέξια, μία υποτιμητική παροιμία (<b><i>Εβραίος όζει και βρωμεί και όλη του η θήκη</i></b>) στον στίχο 424: την παροιμία αυτή εκστομίζει το πρόβατο κατά του χοίρου, παρομοιάζοντας -- όπως κάποτε μας επεσήμανε ο αείμνηστος Τάσος Καραναστάσης -- τις βρωμερές συνήθειες των γουρουνιών με την χρήση απορριμάτων σκύλων από τους παραδοσιακά Εβραίους βυρσοδέψες του Βυζαντίου. (Βλέπε σχετικά και <b><i>αποθηκάριν του Μωσέ γεμάτο σκυλινέαν</i></b> (για τον πελεκάνο και τον 'σάκκο' του) στον στίχο 55 του "Πουλολόγου", και, γενικότερα, <a href="https://www.oswego.edu/~baloglou/quadrupeds/poem.html">"An Entertaining Tale of Quadrupeds"</a>, σελ. 307-309.)<br />
<br />
Με τους Μουσουλμάνους τα πράγματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα: όπως αναλύουμε με τον Νίκο Νικολάου (Nick Nicholas) στο βιβλίο μας που μόλις ανέφερα παραπάνω, είναι αρκετά απίθανο για τον συγγραφέα της "Διήγησης" να έζησε από κοντά τους Μουσουλμάνους ώστε να αισθάνεται την ανάγκη να καυτηριάσει, έστω και συγκεκαλυμμένα, την αποχή τους από την κατανάλωση χοιρινού κρέατος, και τα ίδια ισχύουν και για το ακροατήριο του. Πράγματι, οι μόνες άμεσες αναφορές σε Μουσουλμάνους αφορούν τα <b><i>υψηλά και μεγαλοπλουμάτα σάκτια</i></b> όπου <b><i>και ο σουλτάνος κάθεται και όλοι οι αμιράδες</i></b>, φτιαγμένα από το μαλλί του προβάτου (493-494), και ανάλογα προϊόντα που χρησιμοποιούν <b><i>οι σουλτάνοι, οι άρχοντες, οι ευγενείς, μεγάλοι αμιράδες</i></b>, φτιαγμένα από το δέρμα του πάρδου, που <b><i>εκεί γαρ όπου ευρεθή, ψύλλος εκεί ου στέκει</i></b> (878-882). Αξιοσημείωτα, οι σουλτάνοι και οι εμίρηδες του προβάτου και του πάρδου είναι πιθανότερο να είναι Αιγύπτιοι παρά Οθωμανοί (βλέπε και τα <b><i>σαρπούζια</i></b> και <b><i>ζαρκούλια</i></b> του στίχου 512 και "Tale", σελ. 60-66 & σελ. 314-317). Ένα ακόμη στοιχείο που ΙΣΩΣ δείχνει ότι οι Μουσουλμάνοι ήταν, ακόμη, απόμακροι, είναι η αναφορά του προβάτου σε <b><i>απλώς και πάσα γενεά, Ρωμαίοι τε και Φράγκοι</i></b> (495) ... αμέσως μετά την αναφορά σε Μουσουλμάνους ηγέτες που ήδη αναφέραμε (494): δεν εκπλήσσει, εν όψει τέτοιων εσωτερικών αντιφάσεων, η μετατροπή του στίχου 494 σε <b><i>ο βασιλεύς δε κάθεται και όλοι οι μεγιστάνοι</i></b> από τον αντιγραφέα του χειρογράφου L της "Διήγησης" ... εν έτει 1625! (Δεν μπορούμε βέβαια να ξέρουμε αν η αλλαγή έγινε χάριν εσωτερικής συνέπειας του ποιήματος ή λόγω αντίθεσης προς τους κυρίαρχους πλέον Οθωμανούς ... ειδικά επειδή απουσιάζουν από το χειρόγραφο L οι στίχοι 865-896, συνεπώς και η μόνη άλλη άμεση αναφορά (878-882) του ποιήματος σε Μουσουλμάνους.)<br />
<br />
Σε ένα γενικά 'ασαφές' και ενδεχομένως 'απολιτικό' ποίημα λοιπόν, όπου ακόμη και ο αντικαθολικισμός είναι αμφίβολος, θα ήταν παρακινδυνευμένο να υποστηρίξει κανείς ότι ο χοίρος είναι εργαλείο αντιμουσουλμανικής ή και αντιεβραϊκής προπαγάνδας ... όσο ελκυστικός και αν είναι ο συνδυασμός 'ευσέβειας' του χοίρου (384-388, 392-401) με την εξύψωση του χοιρινού (363-383) που ήδη επισημάναμε. (Αυτό παρά το γεγονός ότι, με εξαίρεση το μαλλί του προβάτου (483-512), καμία άλλη χρήση φυτοφάγου ζώου δεν συγκρίνεται σε μήκος με τα μαγειρέματα και παρασκευάσματα που αναφέρει ο χοίρος.)<br />
<br />
Είναι λοιπόν πολύ πιθανότερο ο μονόλογος του χοίρου να είναι εκεί απλώς για να συμβάλει στο κέφι του ακροατηρίου, ακόμη και να ανοίξει την όρεξη των ακροατών για κάποιους μεζέδες που θα σερβίρονταν μαζί με το κρασί κατά την διάρκεια πιθανών απαγγελιών του ποιήματος. Ανάλογες σκέψεις μπορούν να γίνουν για άλλα σημεία της "Διήγησης": για παράδειγμα, ο εις βάρος του όνου Αισώπειος μύθος για το <b><i>απανωγόμιν</i></b> (689-739) που απαγγέλλει ο ίππος, έχει απλώς κωμικό χαρακτήρα ή πρόκειται για μια πρωτόγονη συζήτηση εργατικών δικαιωμάτων; <br />
<br />
Όπως και να έχει, ο χοίρος -- πιο κοντά στον αγριόχοιρο παρά στο οικόσιτο γουρούνι -- είναι μάλλον το πιο ενδιαφέρον ζώο της "Διήγησης", καθώς η απρόοπτη προειδοποίηση για το κατά τα άλλα 'στιλβωτικό' δόντι του, <b><i>έχω το ως άρμα δυνατόν εις τον καιρόν της μάχης</i></b> (405), υλοποιείται στο τέλος του ποιήματος: ο αμφιβόλου καθαρότητας, ταυτότητας, και χορτοφαγίας χοίρος συμβάλλει αποφασιστικά στην 'επαναστατική' νίκη των φυτοφάγων, ξεκοιλιάζοντας άρκο και λεοντόπαρδο (1053-1057)!<br />
<br />
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b><i><br /></i></b></div>
<b><i><br /></i></b>
<b><i><br /></i></b>
<br />
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-68236187954195614582016-12-08T03:59:00.000-08:002017-01-25T09:30:27.988-08:00Κερασούντα 23 Σεπτεμβρίου 1883<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Το παρακάτω κείμενο της εκ μητρός προγιαγιάς μου Περσεφόνης Σουρμελή-Παπαδοπούλου αναδημοσιεύτηκε στο 19ο τεύχος της "Ποντιακής Εστίας" (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1978):</b><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><i>Οι κάτοικοι της πόλεως Κερασούντος έχοντες μεγάλην συγκοινωνίαν με το εσωτερικόν αυτής, αι δε οδοί δι' ων συνεκοινώνουν ούσαι ανώμαλοι, καθίστων δύσκολον την συγκοινωνίαν, ένεκα τούτου απεφάσισαν να επιπεδώσωσιν αυτάς, όπως οι χωρικοί μεταφέρωσιν ευκόλως τα εις την πόλιν εμπορεύματα των. Η επιπέδωσις όθεν αυτών ήρχισε το 1870όν έτος και ετελείωσε το 1883ον αφού εδαπανήθησαν υπέρογκα ποσά προς εντελή αυτών καταρτισμόν. Την δε 23ην 9)βρίου του 1883 ωρίσθη η τελετή των εγκαινίων αυτών, ήτις εγένετο επισημοτάτη εις τι κατάλληλον μέρος ονομαζόμενον Τεκπόη, ένθα συνηθροίσθη πλήθος πολύ αμφοτέρων των φύλων. Προς τιμήν δε της τελετής ταύτης των εγκαινίων ήλθε και ο Υποδιοικητής της επαρχίας Τραπεζούντος δια του ρωσσικού ατμοπλοίου^ συνώδευσαν δε τον ειρημένον υποδιοικητήν εις τον τόπον της τελετής οι μαθηταί της τουρκικής, ελληνικής και αρμενικής σχολής. Η δε οδός δι' ης διήρχετο ο υποδιοικητής ήτο εστρωμένη με δάφνας. Εις την τελετήν ταύτην παρευρέθησαν και οι εν τη πόλει διαμένοντες Πρόξενοι Ρωσσίας και Αυστρίας φέροντες τας προξενικάς στολάς των και έχοντες τας σημαίας των ανηρτημένας. Εθυσίασαν δε και πέντε πρόβατα, των οποίων το κρέας διενεμήθη εις τους πτωχούς Οθωμανούς. Μετά την τελετήν τον ειρημένον Υποδιοικητήν μετά της συνοδείας του ωδήγησαν εις την οικίαν ενός των τα πρώτα φερόντων της πόλεως, ένθα επί δύο ημέρας εφιλοξενείτο. </i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i><br /></i></span>
<b>Συνεχίζω με το περί Κερασούντος σημείωμα του ανατύπου της "Ποντιακής Εστίας":</b><br />
<b><br /></b>
Η Κερασούντα είναι από τις αρχαίες πόλεις του Πόντου, ένα από τα μαργαριτάρια του Ευξείνου, και δίκαια της είχε δοθή ο τίτλος της "Νύφης του Πόντου". Και δεν ήταν μόνο όμορφη σαν πολιτεία, με περιποιημένους δρόμους και ευπρόσωπα, αρχοντικά σπίτια, αλλά και πλουσία. Κι αυτό, διότι πολλοί από τους κατοίκους της, ασχολούμενοι παλαιότερα με την εμπορική ιστιοπλοία -- πριν εκτοπισθή αυτή σαν μέσον θαλασσίων μεταφορών από το ατμόπλοιο -- περιέπλεαν την Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο και έφερναν από εκεί στην πατρίδα τους και πλούτο και πολιτισμό.<br />
<br />
Πέρα από αυτό, η Κερασούντα είχε το ευτύχημα να προΐσταται της πόλεως σαν δήμαρχος μία προσωπικότης κοινής εκτιμήσεως από Τούρκους και Έλληνες κατοίκους, μία εξαιρετικά δυναμική και ικανή προσωπικότης, που έγινε γνωστή σ' όλον τον Πόντο και στο εξωτερικό -- ο θρυλικός, θα λέγαμε, Γεώργιος Κωνσταντινίδης, με την απλή προσωνυμία "Καπετάν Γεώργη πασάς". Ο τίτλος του πασά απενεμήθη σ' αυτόν με σουλτανικό φιρμάνι, το οποίο μάλιστα τον ανεκήρυττε ισόβιο δήμαρχο της Κερασούντας, τόσο για τις ικανότητες του όσο και για τις γενναιόδωρες οικονομικές παροχές προς την πόλη από το ιδιωτικό του ταμείο. Την προσαγόρευση "Καπετάν" την ήθελε ο ίδιος, σαν παλαιός ναυτικός που ήταν. Σε πολλές χιλιάδες χρυσές τουρκικές λίρες έφτασαν οι προσωπικές αυτές παροχές του, χάρις στις οποίες, κυρίως, η Κερασούντα απέκτησε σύγχρονη ρυμοτομία και εξωραϊσμό ευρωπαϊκού επιπέδου.<br />
<br />
Το όνομα της το οφείλει η πόλη στα εξαιρετικά σε ποιότητα κεράσια της, από εκεί δε μετέφερε στα 74 π.Χ. ο στρατηγός Λούκουλος την κερασιά στη Ρώμη. Το κύριο ωστόσο εξαγώγιμο προϊόν της Κερασούντας ήσαν -- και είναι και σήμερα -- τα επίσης εκλεκτά σε ποιότητα αλλά και άφθονα σε ποσότητα φουντούκια της, στα οποία στηρίζεται η όλη εμπορική ζωή της "Νύφης του Πόντου" όπως την είπαμε.<br />
<br />
Πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Κερασούντα είχε 22 χιλ. κατοίκους, από τους οποίους οι 10 χιλ. ήσαν Έλληνες, με ζηλευτά εκπαιδευτικά ιδρύματα και καλλιμάρμαρες εκκλησίες, οι 10 χιλ. Τούρκοι και οι 2 χιλ. Αρμένιοι, που είχαν όμως εξοντωθή ολοκληρωτικά στα 1915 από το τουρκικό κράτος, με απροκάλυπτη και απροσχημάτιστη σφαγή. Και ο ελληνικός επίσης πληθυσμός, που κατείχε τα σκήπτρα στα γράμματα, στις επιστήμες, γενικά στην πνευματική ζωή και στο εμπόριο, υπέστη φοβερή συρρίκνωση κατά τα 4 χρόνια του πολέμου εκείνου, με εκτοπίσεις, φόνους, φυλακίσεις και απαγχονισμούς, όπως και με κατασχέσεις περιουσιών, ληστείες και διαρπαγές από μέρους του οθωμανικού κράτους και ιδιωτών Τούρκων που είχαν αποβή "κράτος εν κράτει".<br />
<br />
<b>Περισσότερα περί Κερασούντας, μαζί με παλιές φωτογραφίες,</b> <b><a href="https://pontosandaristera.wordpress.com/2009/06/15/eskigiresun/">εδώ</a></b>.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-10002472793906040812016-09-23T15:57:00.001-07:002016-09-26T02:51:28.108-07:00Δάγκουλας, ο 'δράκος' της Θεσσαλονίκης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i>Η Πασχαλίνα <span class="il">Οικονόμου</span>, η επονομαζόμενη "ταχυδρόμος της ελευθερίας", πέθανε σε ηλικία 100 ετών, τιμημένη με παράσημο ως μακεδονομάχος. Υπό το "βάρος" της πατριωτικής παράδοσης της οικογένειας του φαίνεται πως ο Δημήτριος <span class="il">Οικονόμου</span>, ο μικρότερος αδελφός του Αλέξανδρου, επέλεξε να ενταχθεί στην Χωροφυλακή. Άγνωστοι λόγοι τον οδήγησαν γρήγορα σε παραίτηση. Κατόπιν άσκησε το επάγγελμα του υποδηματοποιού, αλλά όταν τα οικονομικά του δυσκόλεψαν, επέστρεψε στην Χωροφυλακή, το 1924. Υπηρέτησε στην Ειδική Ασφάλεια Θεσσαλονίκης με τον βαθμό του ανθυπασπιστή. Σύμφωνα με τον Αλέξανδρο Δάγκα, "ο ανθυπασπιστής Δημήτριος <span class="il">Οικονόμου</span> ήταν ο ικανότερος, κατά γενική ομολογία, μυστικός αστυνομικός της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Ήταν πασίγνωστος με το παρωνύμιο Παπάς."</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i><br /></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i>Σε μία από τις επιχειρήσεις της στην περιοχή της Αγίας Σοφίας, το 1925, η Ειδική Ασφάλεια συνέλαβε τον Νίκο Ζαχαριάδη. Τη μεταφορά του προς τα γραφεία της Ειδικής Ασφάλειας, στην οδό Πολωνίας, ανέλαβε ο Δημήτριος <span class="il">Οικονόμου</span>.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i><br /></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i>Ο τελευταίος ήταν ενδεδυμένος, όπως όριζε ο κώδικας του καθώς πρέπει αστυνομικού της Ασφάλειας, με κουστούμι και καλογυαλισμένα παπούτσια, και το ντύσιμο αυτό αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ο Ζαχαριάδης για να επιχειρήσει να αποδράσει. Στη διάρκεια της διαδρομής, υποκρινόμενος ότι ενδιαφέρεται για την ενδυμασία του συνοδού του, του πρότεινε να μην είναι από την εξωτερική πλευρά του δρόμου εκτεθειμένος στα χώματα και τα νερά, και να αλλάξουν θέσεις. Άγνωστο γιατί, ο <span class="il">Οικονόμου</span> δέχτηκε την πρόταση.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i><br /></i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<i>Φτάνοντας πάνω από την κατακόμβη της εκκλησίας του Αη-Γιάννη, ο Ζαχαριάδης τον έσπρωξε, ρίχνοντας τον από μεγάλο ύψος. Εκμεταλλευόμενος την πτώση του "συνοδού" του, έσπευσε να διαφύγει. Λόγω της σοβαρότητας του τραυματισμού του, ο <span class="il">Οικονόμου</span> έμεινε για μεγάλο διάστημα νοσηλευόμενος στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Το "ατύχημα" αυτό του άφησε μόνιμο κινητικό πρόβλημα στα κάτω άκρα. Τα μέλη του ΚΚΕ, που τον αποκαλούσαν "Παπά", θα του προσθέσουν και το παρατσούκλι "ο Κουτσός". Στην αναπηρία του οφείλεται, εκτός άλλων, το μεγάλο μένος για τους κομμουνιστές. Στα επόμενα χρόνια, δεν παρέλειψε να κακοποιεί τους συλληφθέντες κομμουνιστές εργάτες. Το 1928 το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης δεν θα διστάσει να απειλήσει προσωπικά τον Παπά αλλά και τους μυστικούς της Ειδικής Ασφάλειας, οι οποίοι παρακολουθούσαν τις δραστηριότητες των εργατών. Η απειλή, τελικά, πραγματοποιήθηκε, και πολλοί άνδρες της Ειδικής Ασφάλειας ξυλοκοπήθηκαν, μετά τον εντοπισμό τους μέσα σε συγκεντρώσεις. Εξαιτίας της αναπηρίας του, ο <span class="il">Οικονόμου</span> απολύθηκε από την Χωροφυλακή. Η γερμανική κατοχή τον βρήκε να ασκεί το επάγγελμα του υποδηματοποιού, βιώνοντας καθημερινά τον φόβο για πιθανή αντεκδίκηση εκ μέρους μελών του ΚΚΕ για τη σύλληψη του Ζαχαριάδη και τη δράση του ως στέλεχος της Ειδικής Ασφάλειας.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 12.8px;">
<i><br /></i></div>
<div style="background-color: white;">
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
Το παραπάνω απόσπασμα (σελ. 66-67) από το βιβλίο του <b>Ανδρέα Βενιανάκη</b> "Δάγκουλας, ο 'δράκος' της Θεσσαλονίκης" (Εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2016) δείχνει την πορεία μεταλλαγής ενός πατριώτη αστυνομικού σε συνεργάτη των Γερμανικών Δυνάμεων Κατοχής ... αλλά και την βασανιστική πορεία του συγγραφέα προς την αλήθεια -- όχι μόνο την 'εύκολη' αλήθεια των θυμάτων, αλλά και την 'δύσκολη' αλήθεια των θυτών, όχι μόνο την άνοδο των αγωνιστών προς τον δυσβάσταχτο μα κατανοητό θάνατο, μα και την κάθοδο των ταγματασφαλιτών στην ακατανόητη τυφλή βία. Ένας προς έναν παρελαύνουν οι Δαγκουλαίοι, φορτωμένοι με τα 'παράσημα' μιας συνήθως ασήμαντης ζωής, σκοτεινές λεπτομέρειες που μόνον ένας πολύ επίμονος ερευνητής θα μπορούσε κάπως να φωτίσει: για τα εγκλήματα τους υπάρχουν οι πρόθυμες μαρτυρίες των συγγενών και φίλων των θυμάτων, για τις ζωές που οδήγησαν στα εγκλήματα αυτά και στην απροκάλυπτη συνεργασία με τον κατακτητή λίγοι θα ήθελαν να μιλήσουν...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
Ένα κοινό δραματικό στοιχείο στην πορεία πολλών Δαγκουλαίων είναι η κατάληξη από μία βαθμιαία μη ελεγχόμενη από τον κατακτητή και κυριαρχούμενη από την Αντίσταση ύπαιθρο στην 'φτωχομάνα' Θεσσαλονίκη (της οποίας η κατασκότεινη πλευρά φωτίζεται άπλετα από τον συγγραφέα παρά την πάροδο των δεκαετιών): όσο στένευαν τα τοπικά αλλά και χρονικά περιθώρια, όσο δυσκόλευε η όποια δυνατότητα απόκρυψης ή αναστροφής των πράξεων τους, τόσο περισσότερο η τυφλή, απεγνωσμένη βία αποτελούσε μονόδρομο και φαύλο κύκλο. Χωρίς να προβάλλεται ιδιαίτερα από τον συγγραφέα, η απελπισία των θυτών προβάλλει ανάγλυφη μέσα από τις συγκλονιστικά λεπτομερείς ιστορίες του βιβλίου του, μέσα από τις διασκεδάσεις των εκτελεστών ύστερα από τις ομαδικές εκτελέσεις, μέσα από τους εύκολους και εφήμερους θριάμβους τους: γνώριζαν κατά βάθος ότι η εξουσία τους γρήγορα θα τελείωνε, ότι οδός διαφυγής δεν θα υπήρχε -- ότι οι πράξεις τους θα συγχωρούνταν σε μεγάλο βαθμό από το (μετ)εμφυλιακό κράτος, όπως επίσης τεκμηριώνεται στο βιβλίο, δεν ήταν εύκολο να το γνωρίζουν την στιγμή της δράσης -- και ότι έπρεπε επομένως να απολαύσουν την ακραία ισχύ τους όσο υπήρχε.</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
Από τις πολλές ιστορίες του βιβλίου ξεχωρίζω τις δολοφονίες του δικηγόρου Αθανάσιου Φείδα (Μάρτιος 1944, σελ. 131-133) και του μαθηματικού Ιωακείμ Αλεξιάδη (Ιούλιος 1944, σελ. 167-169), αλλά και την εκτέλεση του αρχιδαγκουλαίου Γιώργου Σαμαρά ... από τους άνδρες του συνεργάτη των Γερμανών Κισά-Μπατσάκ στις 9 Οκτωβρίου 1944 (σελ. 79-80). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι πρώιμες απόπειρες εξόντωσης του Δάγκουλα είτε από δικούς του ανθρώπους είτε από Γερμανούς (!) αντιστασιακούς (σελ. 123-124). Ακόμη, το μπλόκο της Καλαμαριάς (13 Αυγούστου 1944, σελ. 180-192), το τέλος του Δάγκουλα και της ομάδας του (σελ. 226-238), ο τρόπος που απέφυγαν την τιμωρία κάποιοι Δαγκουλαίοι όπως ο Δημήτριος Οικονόμου, κλπ</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
... Ρώτησα τον Ανδρέα ... γιατί αφού πήρε πληροφορίες από τόσους ανθρώπους ... είμαι ένας από τους πέντε που "βοήθησαν με τον τρόπο τους" και που ευχαριστεί ονομαστικά στον πρόλογο ... και αφοπλιστικά απάντησε "γιατί ξαναγύρισες", υπονοώντας ότι του τηλεφώνησα ή του έγραψα μετά την πρώτη συνάντηση μας, διαρκείας τεσσεράμισυ ωρών (καφενείο "Άλφα", 22-11-2012) ... όπου του έδειξα διάφορα έγγραφα σχετιζόμενα με την ιστορία του πατέρα μου Χρήστου Μπαλόγλου και των αδελφών του, που έχει επίσης συζητηθεί στο <a href="https://sarantakos.wordpress.com/2011/10/16/captiv32356/">Όμηρος 32356</a>. Σύμφωνα και με την κατάθεση του θείου μου Περικλή Μπαλόγλου στον Λοχαγό Παπαϊωάννου (17 Μαΐου 1945):</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<span style="font-size: xx-small;"><br /></span></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<i><span style="font-size: xx-small;">την 20η Απριλίου 1944 και ώρα 01.30 ήρθαν στο σπίτι μας 8-10 Έλληνες και Γερμανοί μεταξύ των οποίων και ο Δάγκουλας και ο Γεώργιος Σαμαράς Βούλγαρος εκ Γουμένισσας ο οποίος φονεύτηκε αργότερα. Αυτοί αναζητούσαν εμένα αλλά συνέλαβαν και τον αδελφό μου Βύρων Μπαλόγλου και Χρήστο Μπαλόγλου και μας μετέφεραν στο ξενοδοχείο Ανατολική Μακεδονία</span></i></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
Η παραπάνω μαρτυρία περιέχεται στην υποσημείωση 147, σελίδα 62: υπάρχουν συνολικά 1076 υποσημειώσεις σε 240 σελίδες κειμένου, τεκμηριώνοντας την πάλη του συγγραφέα με τα αρχεία και τις μαρτυρίες. Ο Ανδρέας δεν είναι ιστορικός με πτυχίο, 'σπούδασε' όμως Ιστορία γράφοντας το βιβλίο του, και κέρδισε την εκτίμηση ιστορικών όπως ο Στράτος Δορδανάς και ο Βάιος Καλογριάς (που προλογίζουν τον "Δάγκουλα"). Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα αντικειμενικός, και σε καμιά περίπτωση στρατευμένος -- μια γρήγορη ανάγνωση της σελίδας 38, όπου καταγράφονται οι εμπειρίες του Δάγκουλα στην φυλακή του ΕΛΑΣ στον Πεντάλοφο Κοζάνης, αρκεί...</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
Τελειώνω με την ανέκδοτη μαρτυρία ενός πιο μακρινού μου θείου (Alexander Amarilios), που είχε την καλοσύνη να μοιραστεί μαζί μου (Ιούλιος 2016) ... και που δείχνει πόσο κινδύνευαν από την ανεξέλεγκτη βία των Δαγκουλαίων -- ή και 'συγγενών' ομάδων -- ακόμη και άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση με την ευρέως εννοούμενη Αριστερά (κάτι που επίσης τεκμηριώνουν τα κατά των ταγματασφαλιτών άρθρα του παραδοσιακά δεξιού "Ελληνικού Βορρά" του 1945 όπου ευρέως παραπέμπει ο Ανδρέας):</div>
<div class="gmail_default" style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: large;">
<br /></div>
<div class="gmail_default">
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; margin: 0in 0in 0pt;">
<i><span lang="EL"><span style="color: black; font-family: "calibri"; font-size: small;">Προσωπικά είχα μια περιπέτεια με τα τάγματα ασφαλείας (η κάποια παρόμοια παραστρατιωτική οργάνωση των Γερμανών) το καλοκαίρι του 1944. Τότε κατ΄ εντολή του αφεντικού μου Σέφελ, που ήταν πρόξενος της Γερμανίας στον Βόλο και προφανώς ήξερε για την αναμενόμενη αποχώρηση των Γερμανών, πήγα με την μοτοσυκλέτα μου στην αποξηραμένη λίμνη των Γιαννιτσών όπου αλωνιστικές μηχανές της </span></span><span style="color: black; font-family: "calibri";">εταιρίας μας αλώνιζαν τα σιτάρια των χωρικών του Κολυνδρού που είχαν τα χωράφια τους εκεί, για να διατάξω τους μηχανικούς να γυρίσουν αμέσως τα μηχανήματα στην Θεσσαλονίκη. Αυτοί αμέσως ετοίμασαν τις αλωνιστικές να φύγουν. Ενώ αυτοί έφευγαν προς Θεσσαλονίκη μία ομάδα ενόπλων εμφανίστηκε και με διέταξε να πάω αμέσως στον Κολυνδρό και με ακολούθησαν με το αυτοκίνητό τους. Μόλις φθάσαμε στο χωριό με σπρώξανε σ’ ένα δωμάτιο της δημαρχίας λέγοντας ότι συλλαμβάνομαι γιατί τους εγκατέλειψα στη μέση της συγκομιδής τους, πράγμα που ήταν κάπως ευνόητο. Με κράτησαν εκεί μερικές ώρες, οπότε ήρθε ένας από τους χωριάτες που τον ήξερα από πριν, μου άνοιξε την πόρτα και μου είπε να φύγω αμέσως και γρήγορα.</span></i></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; margin: 0in 0in 0pt;">
<br /></div>
<div style="margin: 0in 0in 0pt;">
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<span lang="EL"><span style="color: black; font-family: "calibri"; font-size: small;"><i>Αργότερα όταν έφυγαν οι Γερμανοί συνάντησα τον ίδιο χωριάτη στο δρόμο στη Θεσσαλονίκη όπου μου εξήγησε ότι θα με σκότωναν αλλά γλύτωσα επειδή ήμουν υπάλληλος του Σέφελ που όπως έγραψα παραπάνω ήταν τότε Γερμανός πρόξενος στο Βόλο και το θεώρησαν μη σοφό. Επίσης μου είπε ότι είχαν πάρει στο κατόπι τις μηχανές μας αλλά δεν τις πρόλαβαν πριν περάσουν τον Λουδία, όπου τελείωνε η δικαιοδοσία τους . Και έτσι έμεινα με την λαχτάρα. Αργότερα όταν έφυγαν οι Γερμανοί μας επίταξαν τα τρακτέρ μας οι ελασίτες που αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν στο δημόσιο δρόμο για το Κιλκίς επειδή έμειναν από πετρέλαιο και όπου τα βρήκαν οι Εγγλέζοι που μας ειδοποίησαν να πάμε να τα πάρομε.</i></span></span></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif;">
<span lang="EL"><span style="color: black; font-family: "calibri"; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></span></div>
<span style="font-family: "calibri"; font-size: large;"><b>[Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Βενιανάκη θα γίνει στις <a href="http://www.polispost.com/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B4%CF%81/">11 Οκτωβρίου</a>, ενώ κριτικές έχουν ήδη γραφτεί στην <a href="http://www.efsyn.gr/arthro/antonis-dagkoylas-o-protos-drakos-tis-thessalonikis">Εφημερίδα των Συντακτών</a> και στην <a href="https://vivlioniki.wordpress.com/2016/06/28/%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD/">Vivlioniki</a>.] </b></span></div>
</div>
</div>
</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-16806996597298420362016-08-02T11:52:00.001-07:002016-08-02T11:54:42.006-07:00Περί όνου Σκιώνης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9srlaVbacUTn5YF6qJFJ17bOLnBcOd8jFJhJzQ51mX2ovTdYcnxG63ePGF_M8UJ__YJmGyZtFJkm7e8_LBcIwjAqv6TOgQI0n4f5QVctisGkA1Y0aTh2_UeGF4HkLhsHslceD93kZebDM/s1600/%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9srlaVbacUTn5YF6qJFJ17bOLnBcOd8jFJhJzQ51mX2ovTdYcnxG63ePGF_M8UJ__YJmGyZtFJkm7e8_LBcIwjAqv6TOgQI0n4f5QVctisGkA1Y0aTh2_UeGF4HkLhsHslceD93kZebDM/s640/%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="480" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Το τελευταίο -- κατά δήλωση του ιδιοκτήτη του, που έτυχε να εμφανιστεί λίγο μετά την φωτογράφιση -- γαϊδουράκι της Νέας Σκιώνης, ένα καλοκαιρινό πρωινό του 2015, στις παρυφές του κεντρικού δρόμου που περνάει έξω/πάνω από το χωριό: χρησιμοποιείται ακόμη σε γεωργικές εργασίες!</div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-89543959189234265762016-05-30T09:16:00.002-07:002016-05-30T09:16:25.880-07:00Άγιος Αχίλλειος (Πρέσπες), 28-5-2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPYOh5CWu76UGRatLPK2a77IBite2z33RPvNf0mkbfNe-txpMuMaykd6gcTl_0tfYk6ps6kmMXXRvIGcf81E0psO_PMo1sUAgc7TROqaXqAGGU30GVXNWtevme0wZAio4UjAsgrUsH8xBM/s1600/prespa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPYOh5CWu76UGRatLPK2a77IBite2z33RPvNf0mkbfNe-txpMuMaykd6gcTl_0tfYk6ps6kmMXXRvIGcf81E0psO_PMo1sUAgc7TROqaXqAGGU30GVXNWtevme0wZAio4UjAsgrUsH8xBM/s640/prespa.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-31863001865080703222016-04-18T04:30:00.002-07:002016-04-18T04:30:10.272-07:00Σκρα & Σβώλου 17-4-2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3yzYe7_pkCfwTBL0EAGwX2vd67dK17SI4HXwYmucoKyLUPiSsajztkroa-VTXpjPXSsi3kAD6gsdnhbtpk8FUV_98c9KPEiOKCRBaNSzb-CaaF7zPIij238gnrLIRly4fXVuy-naCTWsq/s1600/biker-cat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3yzYe7_pkCfwTBL0EAGwX2vd67dK17SI4HXwYmucoKyLUPiSsajztkroa-VTXpjPXSsi3kAD6gsdnhbtpk8FUV_98c9KPEiOKCRBaNSzb-CaaF7zPIij238gnrLIRly4fXVuy-naCTWsq/s640/biker-cat.jpg" width="480" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-14410917798609461402016-02-07T03:08:00.001-08:002016-02-07T03:08:08.138-08:00Πλατεία Αριστοτέλους 6-2-16<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsEhm4nQ4aDdrrAg_aM81CouG51AVkJL_BCIYirLRjFDufAFsWTSnnKP3vBu1oxwjw2lRxUG1LULq-RLodWMcuncOTem4xLYotQtcmTT2SCTomzHzgDS_ieATjtxtnGx-ruPWxPoZlO2sj/s1600/%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1-%25CF%2583%25CE%25BA%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582-6-2-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsEhm4nQ4aDdrrAg_aM81CouG51AVkJL_BCIYirLRjFDufAFsWTSnnKP3vBu1oxwjw2lRxUG1LULq-RLodWMcuncOTem4xLYotQtcmTT2SCTomzHzgDS_ieATjtxtnGx-ruPWxPoZlO2sj/s640/%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1-%25CF%2583%25CE%25BA%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582-6-2-16.jpg" width="480" /></a></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-66372710636571746232016-02-01T02:33:00.002-08:002016-02-01T02:33:47.334-08:00Ελλάδα ... πρωτοσέλιδη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Χθες βράδυ γύρω στις 11 ... η κεντρική σελίδα του cnn.com είχε ως πρώτο θέμα το προσφυγικό ... με έμφαση σε <a href="http://edition.cnn.com/2016/01/31/europe/sweden-immigrant-attacks-dover/index.html">διαφαινόμενη αλλαγή στάση</a>ς έναντι των μεταναστών στην Ευρώπη (και σχετικά συμβάντα σε Σουηδία και Μεγάλη Βρετανία) ... αλλά και τρεις υπότιτλους-συνδέσμους σχετιζόμενους με την Ελλάδα: η πρόταση για <a href="http://edition.cnn.com/videos/world/2016/01/31/greece-islanders-nobel-damon-pkg.cnn">Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης</a> για τους νησιώτες του Αιγαίου, η επιχειρούμενη <a href="http://edition.cnn.com/videos/world/2016/01/31/greece-olympic-refuge-pliakos-pkg.cnn">εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών</a> στις παλιές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του 2004, και οι <a href="http://edition.cnn.com/2016/01/30/world/europe-migrant-deaths/index.html">θάνατοι και διασώσεις</a> στην Λέσβο. (Σήμερα το πρωί πάλι στην κεντρική σελίδα υπάρχει είδηση-σύνδεσμος με τίτλο <a href="http://edition.cnn.com/2016/02/01/europe/lesbos-islanders-migrants-nobel-peace-prize/index.html">"Θα είμασταν τέρατα αν δεν το κάναμε αυτό"</a> και εκτενή πλέον αναφορά στην προσπάθεια των νησιωτών να σώσουν και βοηθήσουν πρόσφυγες και μετανάστες.)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgtTSekyM5OOBGiMnDL3ZfkWshP1Uq30SlvQ9sql4UHTz4dKqyGJko9nsE0QbhsiB8ViQXjAaN-YSx4N8PSweCbfLKGNyklDuurezouqRmcc1cup1-owvt1SjNanEOXg22ep1ZHXMg0WeA/s1600/cnn-front-31-1-16-11pm.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgtTSekyM5OOBGiMnDL3ZfkWshP1Uq30SlvQ9sql4UHTz4dKqyGJko9nsE0QbhsiB8ViQXjAaN-YSx4N8PSweCbfLKGNyklDuurezouqRmcc1cup1-owvt1SjNanEOXg22ep1ZHXMg0WeA/s640/cnn-front-31-1-16-11pm.png" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-28657929898586791682016-01-10T01:47:00.001-08:002016-01-10T01:49:06.327-08:00Χριστουγεννιάτικη βιτρίνα ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
... από το βιντεάδικο της γειτονιάς:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjox1wfvaK5k_hNGiZV7u7EQ_jIe_1o7DLwRDxROEy58el4m9ko4S_yQM9hMTmE15QqpmBls9rfKSQKS7Dd9sjGLinfMBX4OHCYbYqw7px7RJOROmOb7gId0ES-QEesY3A_P18jcs22fOEi/s1600/xmas-video-store.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjox1wfvaK5k_hNGiZV7u7EQ_jIe_1o7DLwRDxROEy58el4m9ko4S_yQM9hMTmE15QqpmBls9rfKSQKS7Dd9sjGLinfMBX4OHCYbYqw7px7RJOROmOb7gId0ES-QEesY3A_P18jcs22fOEi/s640/xmas-video-store.jpg" width="480" /></a></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-55789501827697776672015-12-29T10:39:00.001-08:002016-09-23T16:30:22.470-07:00in Mazedonien<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Χριστούγεννα στην Αυστρία, χωρίς χιόνια, αλλά με γρήγορο πέρασμα από το γνωστό χιονοδρομικό κέντρο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Kitzb%C3%BChel#Eighteenth_century_to_today">Kitzbuhel</a> όπου στον περίβολο του Ναού της Παναγίας (<a href="http://www.planetware.com/tourist-attractions-/kitzbuhel-a-t-kitz.htm">Liebfrauenkirche</a>) στις παρυφές του χωριού ... ανάμεσα στους τάφους επίλεκτων τέκνων, θανόντων σε μεγάλη γενικώς ηλικία, το μάτι μου έπιασε και έναν τάφο που φιλοξενεί -- ή απλώς μνημονεύει -- και κάποιον Josef Obernauer γεννημένο το 1914 με ημερομηνία θανάτου 15-9-1944 ... και την λιτή υποσημείωση <b><i>in Mazedonien</i></b>: υπηρετήσας στα Ναζιστικά Στρατεύματα Κατοχής που σκοτώθηκε -- και πιθανώς θάφτηκε -- λίγο πριν από την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, κάπου στην Μακεδονία (ίσως στην Ελληνική (μάχη με αντάρτες), πιθανότερο στην Γιουγκοσλαβική (μάχη με Βουλγάρους ... κατόπιν της κήρυξης πολέμου στην Γερμανία από την Βουλγαρία στις <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Military_history_of_Bulgaria_during_World_War_II">9-9-1944</a> -- πληροφορία από τον αναγνώστη του παρόντος Alexander Amarilios). Δυστυχώς δεν σκέφθηκα να πω την σύντροφο να βγάλει μια φωτογραφία ... αλλά κατά ευτυχή συγκυρία η Λένα φωτογράφισε τα μνήματα γενικώς με δική της πρωτοβουλία, και ο συγκεκριμένος τάφος είναι ο δεύτερος από αριστερά:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mUVs32q9EvWzdj5DMylHz7VJs7Hzn8BOvqUSKHF2ssuW6Eczy4pK-FW3fqeD1YLi_1EQLTGlklE70WrHpqNx0RgbEy3msmgkAfGjDMJ6mx9NdhYSWcGmrQUOSH1d9A5YBAZEjXYLnmjd/s1600/Kitzbuhel-tombs.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mUVs32q9EvWzdj5DMylHz7VJs7Hzn8BOvqUSKHF2ssuW6Eczy4pK-FW3fqeD1YLi_1EQLTGlklE70WrHpqNx0RgbEy3msmgkAfGjDMJ6mx9NdhYSWcGmrQUOSH1d9A5YBAZEjXYLnmjd/s640/Kitzbuhel-tombs.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Σίγουρα με άγγιξε η ιστορία αυτού του στρατιώτη ή αξιωματικού που άφησε αυτό το πανέμορφο μέρος, με ή χωρίς την θέληση του, χάριν μιας τερατώδους ιδεολογίας που του κόστισε τελικά την ζωή σε χώρα μακρινή ... τόσο που την ανέφερα απόψε σε <a href="http://liokrousi.blogspot.gr/2016/09/blog-post.html">γνωστό μου ιστορικό</a> που συνάντησα τυχαία στην Εγνατία ... για να μάθω ότι εκεί, στο <a href="https://www.grandhotel-kitz.com/">Grand Hotel</a> του Kitzbuhel, γράφτηκε η τελευταία πράξη του Ελληνικού δοσιλογισμού: έφυγαν από την Ελλάδα και πήγαν στην Βιένννη με σκοπό να γίνουν κυβέρνηση όταν και αν θα επέστρεφαν οι Γερμανοί, και έφυγαν και από την Βιέννη λόγω προέλασης των Σοβιετικών, καταφεύγοντας στο Μεγάλο Ξενοδοχείο του Kitzbuhel, με επικεφαλής τον <a href="http://el.metapedia.org/wiki/%CE%88%CE%BA%CF%84%CF%89%CF%81_%CE%A4%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82">Έκτορα Τσιρονίκο</a>!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyO2T88FHWgJNz0q21_HLYVrsjYcitLUyMymZIBMXN50hu7YCVbMqyer5hY2XwCbXXmUTucBdpzA0asXSeTbVsRAAMTlNyX8eYL7RBz306WLffQ1yh95QsKbiqYVmtTTxLmZixNQAMEKkE/s1600/Josef-Obernauer.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyO2T88FHWgJNz0q21_HLYVrsjYcitLUyMymZIBMXN50hu7YCVbMqyer5hY2XwCbXXmUTucBdpzA0asXSeTbVsRAAMTlNyX8eYL7RBz306WLffQ1yh95QsKbiqYVmtTTxLmZixNQAMEKkE/s640/Josef-Obernauer.png" width="316" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><b>ΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ: Andreas Obernauer, Maria Obernauer, Josef Obernauer, Harold (?) Obernauer</b></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><b><br /></b></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14.6667px; text-align: justify; text-indent: 28.4px;"><a href="http://www.tremopoulos.eu/index.php?option=com_k2&view=item&id=1033:30-10-1944-parapetameni-apeleytherosithessalonikis">Την 1η Σεπτεμβρίου οι εκπρόσωποι της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας (ΟΜΜ) του ΕΛΑΣ και της γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης Θεσσαλονίκης-Αιγαίου υπογράφουν στο Λειβάδι Χαλκιδικής στρατιωτικό σύμφωνο. Με το σύμφωνο αυτό ο ΕΛΑΣ φέρεται να αναλαμβάνει τη δέσμευση να μην εμποδίσει την υποχώρηση του γερμανικού στρατού και η γερμανική πλευρά να δεσμεύεται στο να διατάξει την αποχώρηση των Ταγμάτων Ασφαλείας από τη Θεσσαλονίκη, την οποία στη συνέχεια θα παραδώσει στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ και στο ΕΑΜ</a></span></div>
</div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-79258034523548651232015-10-25T02:18:00.000-07:002016-01-03T02:28:11.744-08:00Σύρου πρόσφυγος διήγησις ατελής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Ταξιδέψαμε στην θάλασσα για μια ώρα. Ύστερα συναντήσαμε ένα άλλο σκάφος. Δεν καταλάβαμε ότι ήταν η αστυνομία [το Λιμενικό]. Φίλοι μας είχαν πει να μην σταματήσουμε γιατί θα μας γυρίσουνε στην Τουρκία. Δεν γνωρίζουμε την Ελληνική γλώσσα. Δεν καταλαβαίνουμε τι λένε. Έλεγαν να σταματήσουμε το σκάφος.</i><br />
<i><br /></i>
<i>Κρατήσαμε τα παιδιά και φωνάξαμε στους αστυνομικούς [λιμενικούς] "Έχουμε παιδιά!" ...Το σκάφος τρυπήθηκε και πέσαμε στο νερό. Ήμουν στην θάλασσα για 45 λεπτά πριν μας ανασύρουν...</i><br />
<i><br /></i>
<i>Μας βοήθησαν να βγούμε έξω. Αλλά γιατί το κάνουν με αυτόν τον τρόπο; Μη μας βοηθάτε με τον δύσκολο τρόπο. Βοηθήστε μας με τον εύκολο τρόπο. </i><br />
<i><br /></i>
Τα παραπάνω βρίσκονται στο τέλος της δεύτερης ενότητας (<i>Is It Illegal to Be a Refugee?</i>) του άρθρου <i><a href="http://www.nybooks.com/articles/archives/2015/oct/22/terrible-flight-killing/">The Terrible Flight from the Killing</a></i> (New York Review of Books, 22 Οκτωβρίου 2015) του Hugh Eakin, senior editor στην New York Review of Books και μέλος του Pulitzer Center on Crisis Reporting. Είτε σκόπιμα είτε όχι, και σίγουρα μέσα στην απελπισία του(ς), ο 34-χρονος Σύρος πρόσφυγας -- ή, ακόμη χειρότερα, ο ίδιος ο συγγραφέας του άρθρου* -- δίνει την εντύπωση ότι το Λιμενικό μας διεμβόλισε, έστω και κατά λάθος, το σκάφος τους (<i>the boat was punctured</i>), adding insult to injury: λες και δεν έφτανε η παλιά τακτική να τρυπούν οι ίδιοι οι πρόσφυγες το σκάφος ώστε να αναγκασθούν οι λιμενικοί να τους ανασύρουν από την θάλασσα**, δίνεται τώρα και η εντύπωση, μέσω αποσιώπησης, ότι τρυπούν και βουλιάζουν τα προσφυγικά σκάφη οι Έλληνες λιμενικοί ... "βοηθώντας τους πρόσφυγες με τον δύσκολο, και όχι με τον εύκολο, τρόπο" (<i>Don't help us the hard way. Help us the easy way.</i>)!<br />
<br />
*ως συν-συγγραφέας του βιβλίου <a href="http://pulitzercenter.org/reporting/flight-from-syria-refugee-stories-ebook">Flight from Syria -- Refygee Stories</a>, ο συγγραφέας του παραπάνω άρθρου μάλλον όφειλε να γνωρίζει περισσότερα...<br />
<br />
**βεβαίως η τακτική αυτή δεν χρησιμοποιείται από τότε που η Ελλάδα ουσιαστικά αποφάσισε/αναγκάστηκε να μην ελέγχει τα θαλάσσια σύνορα της...<br />
<br />
[Δεν θέλω να πάρω εδώ θέση επί του προσφυγικού ζητήματος γενικότερα. Έγραψα απλώς τα παραπάνω ως μια ακόμη προσπάθεια καταγραφής -- μέσω επισήμανσης μιας 'λεπτομέρειας' σε ένα κατά τα άλλα εύστοχο άρθρο -- των τεράστιων διλημμάτων και παραλογισμών που θέτει για όλους η προσφυγική κρίση.]<br />
<blockquote style="background-color: white; border: 0px none; color: #333333; font-family: 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 17px; line-height: 23.8px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px 20px;">
<br /></blockquote>
</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-3727968047287971772015-09-19T23:40:00.000-07:002015-10-01T01:00:23.389-07:00Θερινοί αντίλαλοι: τα δίκαια των Δικαίων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στον απόηχο του καλοκαιριού, και πριν αρχίσουν τα μετεκλογικά μελτέμια ... κλέβω λίγο χρόνο για να παραθέσω εδώ δύο Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια (ηλικίας 58 ετών) που πρόλαβε και μοιράστηκε μαζί μου ο καλοκαιρινός γείτονας <b>Δημήτρης Νιμτσιούδης</b> από την Ζυρίχη (και από τα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Qz5X-q29wX8">Δίκαια</a> του Έβρου, απώτερα και 'απέναντι' δηλαδή από το <a href="http://sitalkisking.blogspot.gr/2010/09/blog-post_06.html">Καβακλί</a> της Βόρειας (Βουλγαρικής) Θράκης (Ανατολικής Ρωμυλίας)): τα τραγούδια αυτά μου τα τραγούδησε ο Δημήτρης/Τζίμης/Μήτσος το πρωί της 4ης Σεπτεμβρίου 2015, και τα κατέγραψα όπως μπορούσα, χωρίς μαγνητόφωνο ή στενογραφία, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για τις όποιες παρανοήσεις ή παραποιήσεις.<br />
<br />
[Τραγουδιόνταν εναλλάξ από δύο τετράδες νέων ανδρών, πόρτα-πόρτα σαν κάλαντα, με τα μισά κέρδη στην εκκλησία και τα άλλα μισά 'στα κλαρίνα'^ υπήρχαν και άλλα τραγούδια, καθώς το ευχετήριο άσμα άλλαζε ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση,κλπ (Η αρχή ήταν όμως πάντα η ίδια: <i>άνοιξε πόρτα μου άνοιξε, άνοιξε πόρτα καναρίνα, έχω δυο λόγια να σου πω, κι αυτά είναι ζαχαρένια</i>.)]<br />
<br />
<u>Κάλαντα νέου αγοριού</u><br />
<br />
<i>Να πούμε και του Χρήστου μας ένα καλό τραγούδι,</i><br />
<i>η μάνα του τον έλουζε Σαββάτο κι όλη μέρα,</i><br />
<i>και τη Δευτέρα το πρωί</i><br />
<i>από το χέρι του τον πιάνει</i><br />
<i>από το χέρι του τον έπαιρνε</i><br />
<i>και στο σχολειό τον πάει</i><br />
<i>κι ο δάσκαλος τον ρώτησε</i><br />
<i>και πως καλά το λέει</i><br />
<i>παιδί μου πούναι το χαρτί </i><br />
<i>και που το καλαμάρι</i><br />
<i>τα γράμματα είναι στο χαρτί</i><br />
<i>κι ο νους μου στην αγάπη</i>*<br />
<i>να ζεις και νάσαι Χρήστος μας</i><br />
<i>πάντα τραγούδι νάχεις</i><br />
<i>μανούλα σου να σε χαρεί</i><br />
<i>μπαμπάς να σε κερδίζει </i><br />
<i><br /></i>
*εδώ ρώτησα τον πληροφοριοδότη μου τι απέγινε το <i>καλαμάρι</i> ... και άκρη δεν βγήκε :-)<br />
<br />
<u>Κάλαντα ανύπανδρου άνδρα</u><br />
<br />
<i>Να πούμε και του Γιώργου μας ένα καλό τραγούδι,</i><br />
<i>η μάνα του τον στόλιζε δέκα λογιών μετάξι,</i><br />
<i>με κόκκινο με κίτρινο </i><br />
<i>μ άσπρο και με γαλάζιο</i><br />
<i>στους ουρανούς το γύριζε, </i><br />
<i>στους κάμπους το τυλίγει,</i><br />
<i>και μεσ τη μέση της θάλασσας</i><br />
<i>κάθονται και το υφαίνουν</i><br />
<i>καντίνος είναι ο αργαλειός</i><br />
<i>καντίνος και το χτένι,</i><br />
<i>του Γιώργου είν ο αργαλειός,</i><br />
<i>του Γιώργου και το χτένι</i><br />
<br />
</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-45323194964655924842015-05-11T14:24:00.002-07:002015-05-12T04:09:01.808-07:00Ένας άλλος Επιτάφιος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=5F2ZlymISXM#t=15m43s">... που απόμεινα ξερό δεντρί σε χιονισμένο κάμπο ...</a><br />
<br />
Από την <a href="http://www.inarcadia.gr/culture/syggr/simopoulos/ArkadRapsod700.jpg">Αρκαδική Ραψωδία</a> του Ηλία Σιμόπουλου και την <a href="https://www.youtube.com/watch?v=u8dzFHx0YUE">Τρίτη Ανθολογία</a> του Γιάννη Σπανού ... <b><i>Ο Θρήνος της Μάνας</i></b> (<a href="https://www.youtube.com/watch?v=s7bd_JI3SZQ">τραγουδισμένος</a> από την Αρλέτα):<br />
<br />
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Όλη τη μέρα που `λειπες το σπίτι μας ρημάδι.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι όμως πώς ήταν όμορφα σαν γύριζες το βράδυ</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι ας τρώγαμε ξερό ψωμί κι ας έλειπε το λάδι.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι ας έλειπαν τα κάρβουνα φτάνει που ήσουν κοντά μου.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Αχ πως στο κάθε χτύπημα της πόρτας η καρδιά μου</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ραγίζουνταν, αγόρι μου, και μου `φευγε η λαλιά μου.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Θυμάσαι τις τριανταφυλλιές μπροστά στο περιβόλι</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Που ανθίζανε την άνοιξη και πια στην κάθε σκόλη</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Γιομίζαμε τριαντάφυλλα την αγκαλιά μας όλη.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι ο γέρος ο πατέρας σου καμάρωνε κι αντάμα</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Καμάρωνα κι η δόλια εγώ, κι αν έκλαιγα τι θάμα! </span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Περσότερο ξαλάφρωνε η καρδιά μου από το κλάμα.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Μεγάλωσες. Δε μ’ άκουγες. Έφευγες όλη μέρα. </span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι όταν τα βράδια μου `λεγες «Η Λευτεριά μητέρα </span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Θα ρθεί» μ’ άγγιζαν την καρδιά τα λόγια σαν φοβέρα. </span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Μ’ αν μου `φευγες πρωί πρωί, προτού να φέξει, μόνος</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι αργοκυλούσαν οι ώρες μου, κάθε στιγμή ένας χρόνος</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Το `ξερα πως θα γύριζες κι ήταν γλυκός ο πόνος.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Τώρα στο παραγώνι μας κουβαριασμένη ρέβω</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Σαν αστραποκαμένη ελιά και πια δε σε γυρεύω</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Τι `ναι ψηλός ο ανήφορος και δεν μπορώ ν’ ανέβω.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Γιατί δεν άκουες, γιόκα μου, τη μάνα που σ’ εγέννα;</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Κι αν έρθει τώρα η Λευτεριά πουν’ όλα ρημαγμένα</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Τι να την κάνω, αγόρι μου γλυκό, χωρίς εσένα;</span></i><br />
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"><br /></span></i>
<span style="color: #333333; font-family: arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 17px;">Ξεχωρίζει βεβαίως ο όρος "αστραποκαμένη (ελιά)": μια απλή διαδικτυακή αναζήτηση μας δίνει και <a href="https://www.youtube.com/watch?v=N8d_bOORzTg">αστραποκαμένη οξυά</a> (</span></span><i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">που 'ταν μια κρύα βρύση,</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">κει 'χαν οι κλέφτες μάζωξη</span></i><span style="color: #333333; font-family: arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 17px;">) και <a href="http://dimitrisriggos.gr/index.php/el/tragoudia/item/904-sopasete_loufaxete">αστραποκαμένη καρυ(δι)ά</a> (<i>εκεί που βγαίνει ένα στοιχειό</i>) και <a href="http://igoumenitsamuseum.gr/images/text_files/o-magikos-kosmos-tou-stratou-stasinou.pdf">αστραποκαμένη ιτιά</a> (<i>οπόχει αντάρα ΄ς την κορφή και καταχνιά ΄ς τη μέση</i>)</span></span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"> που στην πηγή της έπεσε το δαχτυλίδι, και, χωρίς την παρομοίωση, <i>αστραποκαμένη μάνα </i>(<a href="http://www.potheg.gr/ProjectDetails.aspx?Id=2133">Παλαμάς</a>, <a href="http://www.epoxi.gr/Scriptum00/scriptum08.htm">Γεωργοβασίλης</a>), και, για να μην ξεχνάμε, "αστραποκαμένη (<i>από την αστραποχάλαζην</i>) Πόλη": </span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;"><br /></span>
<i><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">Καράβιν εκατέβαινε’ς μέρη της Τενέδου,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">και κάτεργον το απάντησε,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">στέκει κι αναρωτά το.</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">Καράβιν πόθεν έρχεσαι</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">και πόθεν κατεβαίνεις;</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">Έρχομαι απ’ τ’ ανάθεμα</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">κ’ εις το βαρύν το σκότος,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">απ’ την αστραποχάλαζην</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">απ’ την ανεμοζάλην</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">από την Πόλιν έρχομαι</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">την αστραποκαμένη</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">εγώ γομάριν δεν βαστώ</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">αμέ μαντάτα φέρνω</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">κακά δια τους Χριστιανούς,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">πικρά και θολωμένα.</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">Οι Τουρκιώται ήρθασιν,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">επήρασιν την πόλην,</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">απώλεσαν τους Χριστιανούς</span><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;" /><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;">εκεί και πανταχόθεν.</span></i><br />
<i><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;"><br /></span></i>
<span style="font-family: Tahoma, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 18px;">[Από <a href="http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tradition/lamentations-constantinople.htm">Το ανακάλημα της Κωνσταντινουπόλεως</a>]</span></span><br />
<i><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;"><br /></span></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0i0HJdCqkYIb2ra7JDyjAsCtEOkMFF6xvmPrMakihytA3Yh93ZG0tnaksCqY1N9_t3zIbisG8pShdxFdhO7hfgmeO5m_s1VJzcA9Y7KQ2QNbKWlPbBGVEIbcQCN6J8Ui99J8tJDp1gb1e/s1600/astrelatos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0i0HJdCqkYIb2ra7JDyjAsCtEOkMFF6xvmPrMakihytA3Yh93ZG0tnaksCqY1N9_t3zIbisG8pShdxFdhO7hfgmeO5m_s1VJzcA9Y7KQ2QNbKWlPbBGVEIbcQCN6J8Ui99J8tJDp1gb1e/s640/astrelatos.jpg" width="640" /></a></div>
<i><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;"><br /></span></i>
<a href="http://www.panoramio.com/photo/59913040" style="background-color: white; color: #147aa1; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12px; outline: 0px; text-align: center; text-decoration: none;" target="_blank">ΑΣΤΡΑΠΟΚΑΜΕΝΟΣ ΑΙΩΝΟΒΙΟΣ ΕΛΑΤΟΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΑΚΟ (ΛΕΟΝΤΙΤΟ ΑΡΓΙΘΕΑΣ)</a><span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12px; text-align: center;"> -- </span><a href="http://www.panoramio.com/user/4069817" style="background-color: white; color: #147aa1; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; text-decoration: none;" target="_blank">Νίκος Γραμμένος</a><br />
<i><span style="background-color: white; font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px;"><br /></span></i></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-2060150600196236952015-04-13T13:53:00.000-07:002015-05-12T05:41:03.386-07:00Ο Χριστός Παντοκράτωρ του Σινά <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δύσκολες ώρες φαίνεται ότι περνά η μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά (που είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ ως μοναχικός ταξιδιώτης τον Ιούλιο του 1987)... Με την ευκαιρία σημερινής ενημέρωσης για το <a href="http://artandarchaeology.princeton.edu/whats-on/news/robin-cormack-to-deliver-weitzmann-lecture#/">2015 Kurt Weitzmann Lecture</a> στο Πρίνστον, ανακαλώ εδώ τμήμα <a href="http://www.kathimerini.gr/762095/article/proswpa/proskhnio/ta3idi-ston-xrono-me-efodia-ena-kaselaki-kai-poly-koyragio">συνέντευξης</a> του συντηρητή έργων τέχνης Τάσου Μαργαριτώφ στην Γιούλη Επτακοίλη (Καθημερινή) πριν έναν ακριβώς χρόνο:<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #111111; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12.8000001907349px; line-height: 17.9200000762939px;"><i>Το 1962 ο Τάσος Μαργαριτώφ μαζί με τον Μανόλη Χατζηδάκη, διευθυντή τότε του Β&Χ Μουσείου, ταξίδεψε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. «Πήγαμε να δούμε τι μπορούσαμε να σώσουμε από την καταστροφή που είχε προκαλέσει στις σταυροφοριακές εικόνες ο Γουές, ο συντηρητής του Κουρτ Βάισμαν από το Πρίνστον. Θυμάμαι είχαμε εξασφαλίσει μόνο 120.000 δραχμές, τη στιγμή που ο Βάισμαν είχε κατέβει με τρία φορτηγά εξοπλισμό. Το πρώτο βράδυ ανέβηκα σε μια σκάλα για να κατεβάσω δύο εικόνες του Αποστόλου Παύλου και του Αποστόλου Πέτρου που ήθελε να δει ο Χατζηδάκης. Ανάμεσά τους είδα τον Χριστό. Μόλις είδα την εικόνα, φώναξα στον Χατζηδάκη: “Αφεντικό, εδώ έχουμε ένα αριστούργημα”. Ναι, ναι, το ξέρω, μου λέει εκείνος, το έχει μελετήσει ο Σωτηρίου, είναι του 13ου αιώνα. Τι λες, αφεντικό, του λέω, είναι εγκαυστικής τεχνικής!».</i></span><br />
<span style="background-color: white; color: #111111; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12.8000001907349px; line-height: 17.9200000762939px;"><i><br /></i></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1BLlu-JgrdzyN2rJ4upK6F26AYogPSrvbPHnU2HcfRd4RtY1hkCotFxcsP_lk5s-25owhYFG8CR0Lkhd_p_ZJRFMJEN3_KrB0_NCaipXci0Mv3St7cgp7tkg2drJjSHT-xXYlbbrlHfa2/s1600/sinai-pantokrator.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1BLlu-JgrdzyN2rJ4upK6F26AYogPSrvbPHnU2HcfRd4RtY1hkCotFxcsP_lk5s-25owhYFG8CR0Lkhd_p_ZJRFMJEN3_KrB0_NCaipXci0Mv3St7cgp7tkg2drJjSHT-xXYlbbrlHfa2/s1600/sinai-pantokrator.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="background-color: white; color: #111111; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12.8000001907349px; line-height: 17.9200000762939px;"><i><br /></i></span>
<span style="background-color: white; color: #111111; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 12.8000001907349px; line-height: 17.9200000762939px;"><i><br /></i></span>
<br />
<br />
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-9133693081458909462015-04-12T00:12:00.000-07:002015-04-12T00:12:32.968-07:00Ανάστατη Ανάσταση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Λίγο μετά την πρωτοφανή κίνηση του αναπληρωτή υπουργού Δημόσιας Τάξης να (εγ)καλέσει τον πρωθυπουργό να λάβει αποφάσεις για το θέμα των αντιεξουσιαστών ... κατηφορίσαμε, για αλλαγή, στην κάπως πιο μακρινή εκκλησία της Νέας Παναγίας (περιοχή Λευκού Πύργου) ... όπου ένας προκλητικά διεκπεραιωτικός παπάς έψαλε το <i>Δεύτε Λάβετε Φως</i> αρκετή ώρα μετά την μετάδοση του φωτός και το άναμμα των λαμπάδων!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnfNMU0B5lEDuFM2u2I6tSTTA3qaDivjE2FZzf98M28imCvM9bVRNuuAcnZhBhnLx8_Z5Yvt1huZ2nJMhTVv9cM0Pbq1QPmR8s1xD8eMVjz9RnO15FR7SiS4dT5bWVbvsAdOqC2NARRiPS/s1600/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnfNMU0B5lEDuFM2u2I6tSTTA3qaDivjE2FZzf98M28imCvM9bVRNuuAcnZhBhnLx8_Z5Yvt1huZ2nJMhTVv9cM0Pbq1QPmR8s1xD8eMVjz9RnO15FR7SiS4dT5bWVbvsAdOqC2NARRiPS/s1600/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82.png" height="414" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Το προηγούμενο βράδυ, μία μέρα μετά την σημαδιακή άφιξη των λαθρομεταναστών στην εσχατιά της Γαύδου, η Περιφορά του Επιταφίου αναστάτωσε κάπως την καθημερινή -- ή μάλλον ... κατανυκτική -- ρουτίνα γνωστού γατοταϊστή της περιοχής ... που έκανε αμέριμνος το καθήκον του στην άκρη του πεζοδρομίου, κόντρα στο ρεύμα των πιστών... <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8prWd1nxwzjVvzL7hix_BnS5lIUG6OhC804prhmXcHpmZhHMuT9DWzD4nG4g24y3D0yD7xgxUNVPzxhxH-t_OG9qTyvODMtpfGqKeJFpR-j2nog05R4u4duPwj4jExp4AMxVkhBQn7zcF/s1600/%CE%B3%CE%B1%CF%8D%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8prWd1nxwzjVvzL7hix_BnS5lIUG6OhC804prhmXcHpmZhHMuT9DWzD4nG4g24y3D0yD7xgxUNVPzxhxH-t_OG9qTyvODMtpfGqKeJFpR-j2nog05R4u4duPwj4jExp4AMxVkhBQn7zcF/s1600/%CE%B3%CE%B1%CF%8D%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" height="370" width="640" /></a></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-8830947576836284702015-03-17T04:57:00.000-07:002015-03-17T04:57:12.640-07:00Μία Ελληνική "Γκουέρνικα";<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αν επέμενα να είμαι συνεπής με τον εαυτό μου θα το καταδίκαζα βίαια και ανεπιφύλακτα, κάπου όμως αυτό το φαινομενικά αποτρόπαιο <a href="http://www.demotix.com/news/7089662/huge-graffiti-covers-historic-building-central-athens#media-7089296">γεγονός</a> δείχνει μία απελπισία και έναν δυναμισμό -- αλλά και έναν προηγηθέντα ανηλεή βομβαρδισμό -- που με συγκλονίζουν!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwY4oUpPhw6eduhAxNZFnK9apvJb-oVWP-54VBg7Arg6Z2WgewM-FY4YLGnV02bgltYz8jUfQ2tbG6tZelxdjmFtGhDmg_sa0zii5IK3NSZ81vXrSAaatPjDPTlt9xpwwfl-kl59KU5cKa/s1600/guernica_all.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwY4oUpPhw6eduhAxNZFnK9apvJb-oVWP-54VBg7Arg6Z2WgewM-FY4YLGnV02bgltYz8jUfQ2tbG6tZelxdjmFtGhDmg_sa0zii5IK3NSZ81vXrSAaatPjDPTlt9xpwwfl-kl59KU5cKa/s1600/guernica_all.jpg" height="289" width="640" /></a></div>
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-863375325771708912015-03-06T00:11:00.001-08:002015-03-06T00:13:33.812-08:00Αριστεροδέξια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>πως εσύ, ένας <a href="http://www.oswego.edu/~baloglou/serdar.html">δεξιός εθνικιστής</a>, κατέληξες να θαυμάζεις έναν <a href="http://www.triaridis.gr/">ανιστόρητο αριστερό</a>;</i><br />
<i><br /></i>
Συμβαίνουν αυτά ... ακόμη και στις μέρες μας: λίγο μετά την ιστορική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ... εκλεκτοί συμπολίτες μας με αντιδιαμετρικές πολιτικές θεωρήσεις, όπως ο Θωμάς Κοροβίνης και ο Νίκος Μαραντζίδης, ενώνουν τις φωνές τους, <a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=682022">μαζί με πολλές άλλες</a>, κατά της δικαστικής αγωγής που υπέβαλε ο νυν υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, με δικηγόρο τον Φαήλο Κρανιδιώτη, κατά της <a href="http://athensreviewofbooks.com/?p=1662">Athens Review of Books</a>!!! </div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-25663760657003502442015-02-04T15:41:00.001-08:002015-02-05T10:45:47.629-08:00Νέα τάξη πραγμάτων!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όσοι πιστοί ... κατέλθετε*:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyQY_LlC3IC4UoCQ-TNRfTIiRwJPlEBIVCppalEie5Xbb7LjK8HbMX_UhdMfh3dgGCFrE5KVlaVw9AJDxPcQN4BPk8bv3YMiFt5peQXkAMCSgEPHqI0x09-ZzrCovofVDVNSNe9f7NXrtb/s1600/the-real-thing.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyQY_LlC3IC4UoCQ-TNRfTIiRwJPlEBIVCppalEie5Xbb7LjK8HbMX_UhdMfh3dgGCFrE5KVlaVw9AJDxPcQN4BPk8bv3YMiFt5peQXkAMCSgEPHqI0x09-ZzrCovofVDVNSNe9f7NXrtb/s1600/the-real-thing.png" height="364" width="640" /></a></div>
<br />
*κατεβαίναμε με την σύντροφο τον πεζόδρομο προς το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν είδαμε 3-4 γατιά να κυνηγούν ένα πουλί που είχε προλάβει να απογειωθεί -- λάθος, δεν ήταν τέσσερα αλλά δεκατέσσερα και βάλε, και δεν τους απασχολούσε το πουλί αλλά ο ταϊστής τους που μόλις είχε καταφθάσει, και κάποια από αυτά βγαίνανε από το Θέατρο Κήπου και με την βοήθεια δένδρων κατέβαιναν στον πεζόδρομο για το συσσίτιο, οπότε αναφώνησα κι εγώ ο κοινός θνητός: <i>όσοι πιστοί κατέλθετε</i>! (Αυτός που βλέπετε είναι από άλλη μέρα και άλλη γειτονιά, στον Άγιο Αντώνιο και το "Μακεδονικόν" ευημερεί (<i>γαμάει και δέρνει</i> θα μπορούσε να πει κάποιος πιο κυνικά).)</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-59473227901819132092015-01-30T05:19:00.001-08:002015-03-23T01:39:36.555-07:00Μικρές Κυκλάδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Παραθέτω αυτούσιο το σχόλιο του χρήστη <b>Ιωάννη Σίλβεστρου</b> από/για τις <a href="https://www.youtube.com/watch?v=LGPSPUbcx8s">Μικρές Κυκλάδες</a>:</span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Ο Μίκης της Καρδιάς μας , δέστε την σκέψη του (και πως υλοποιώντας την μας φώτισε τόσες γενιές) να δείχνει τον μόνο δρόμο... από το εσώφυλλο του δίσκου : </span><b style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο Μίκης Θεοδωράκης έβαλε τα θεμέλια για ένα "πολιτιστικό κίνημα” μέσω του οποίου ο λόγος των ποιητών έβαζε για στόχο το πλατύ κοινό, έχοντας για όχημα προς αυτή την κατεύθυνση τις δικές του μελωδίες</b><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">.</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Ήδη ο "Επιτάφιος” του Γιάννη Ρίτσου και τα “Επιφάνεια" του Γιώργου Σεφέρη είχαν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση, όταν κυκλοφόρησαν παιγμένα από λαϊκή ορχήστρα και τραγουδισμένα από το Γρηγόρη Μπιθικώτση. </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Ο συνθέτης παρουσίαζε τα έργα του αυτά -μαζί με όσα άλλα τραγούδια είχε γράψει εκείνη την εποχή σε λαϊκές συναυλίες, </span><b style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">ενώ παράλληλα σε μικρούς χώρους της Πλάκας, τις περίφημες μπουάτ, φούντωνε σιγά - σιγά η συμμετοχή τόσο των άλλων καλλιτεχνών, όσο και του νεανικού κοινού σ' αυτό το "κίνημα"</b><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">.</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<b style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Το καλοκαίρι του '63 ο Θεοδωράκης κάνει δημόσια έκκληση ζητώντας από τους ποιητές να γράψουν πρωτότυπα έργα τα οποία να έχουν μορφή τραγουδιού έτσι ώστε να μελοποιηθούν από τους συνθέτες</b><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">.</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">(ΣΗΜ: Ο Επιτάφιος", τα "Επιφάνεια", και όσοι άλλοι στίχοι είχαν ήδη μελοποιηθεί ανήκαν σε προϋπάρχοντα ποιητικά έργα)</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Ο Οδυσσέας Ελύτης ανταποκρίθηκε σχεδόν αμέσως. Ήδη, άλλωστε, ο Θεοδωράκης είχε μελοποιήσει ένα στίχο του γραμμένο ειδικά για να γίνει τραγούδι, το "Ανάμεσα Σύρο και Τζιά". </span><b style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Τώρα ο ποιητής έγραψε 7 τραγούδια, απλά, δροσερά, χαρούμενα κι αθώα, γεμάτα εικόνες ανθρωποποίησης της φύσης και φυσιολατρικής αντιμετώπισης του έρωτα, που όλα μαζί αποτέλεσαν τον κύκλο "Μικρές Κυκλάδες"</b><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">.</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Τα τραγούδια αυτά που μελοποιήθηκαν άμεσα από το Θεοδωράκη πρωτοπαρουσιάστηκαν τον Οκτώβριο του 1963 στην μπουάτ "Συμπόσιο" με το Νότη Μαυρουδή στην κιθάρα και ερμηνεύτρια την Ντόρα </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Γιαννακοπούλου. Στη συνέχεια, τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησαν σε δύο διαφορετικές δισκογραφικές εκδόσεις. Μία με την Ντόρα Γιαννακοπούλου και μία με τη </span><b style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Σούλα Μπιρμπίλη</b><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">. </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Σ' αυτή τη δεύτερη, την επιμέλεια και τη διεύθυνση της ορχήστρας είχε ο Γιώργος Κατσαρός, ενώ κιθάρα έπαιζε ο Νότης Μαυρουδής.</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Αφού οι "Μικρές Κυκλάδες" έκαναν τον κύκλο τους σαν τραγούδια, αρκετά χρόνια μετά, το 1972, αποτέλεσαν την πρώτη ενότητα μιας ποιητικής συλλογής στην οποία ο Ελύτης έχει συγκεντρώσει όλα τα ποιήματα που έγραψε ειδικά για να γίνουν τραγούδια. Αυτή ήταν "ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" όπου μάλιστα τη θέση του "Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα” στον κύκλο των 7 ποιημάτων που απαρτίζουν τις "Μικρές Κυκλάδες" παίρνει το "Ανάμεσα Σύρο και Τζιά".</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Στον πρόλογο ο ποιητής μιλάει γι' αυτά τα προορισμένα να γίνουν τραγούδια ποιήματά του:</span><br />
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;" />
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας Βαστάει στη ζωή. </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">Γι' αυτό κοντά στα ποιήματα μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;">μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουνε αυτοί που θα τ' ακούσουν ...</span></i><br />
<span style="color: #333333; font-family: arial, sans-serif;"><span style="font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;"><i><br /></i></span></span><i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;"></span></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13.3333339691162px; line-height: 18.9222240447998px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRjYBvIBm4xzecKKfLyrVBGPjLHIYTFhpchLcgvLz4_1eeAvlI1DPMekN04Ahht8LbjrV59scJAvlZPYbSQh0kgFaN3DZLzQqEZ72N9LMrL9kxWWqvPINoOEIv_2GE3CwXVKk3JwAuN5tB/s1600/%CE%A3%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1-%CE%9C%CF%80%CE%B9%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%BB%CE%B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRjYBvIBm4xzecKKfLyrVBGPjLHIYTFhpchLcgvLz4_1eeAvlI1DPMekN04Ahht8LbjrV59scJAvlZPYbSQh0kgFaN3DZLzQqEZ72N9LMrL9kxWWqvPINoOEIv_2GE3CwXVKk3JwAuN5tB/s1600/%CE%A3%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1-%CE%9C%CF%80%CE%B9%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%BB%CE%B7.jpg" height="396" width="400" /></a></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.9222240447998px;">ημουν μια φορα (φθινοπωρο '12) στο χωριο της αιδηψου στο φουρνο κ αγοραζα ψωμι.εβρεχε.καθως εβγαινα μια κυρια στεκοταν στη πορτα κ με κοιταζε κρατωντας την ομπρελα της.κοιταζε επιμονα κ καταλαβα πως λογω βροχης ηθελε να τη παω με το αμαξι μου εκει που κατευθυνομουν κ εγω,δλδ στα λουτρα της αιδηψου που ειναι κανα 2 χλμ πιο κατω απο το χωριο.την πηρα λοιπον την ευγενικοτατη κυρια κ στα λιγα λογια που προλαβαμε να πουμε μεχρι να φτασουμε μου ειπε πως ηταν η Κυρια Σουλα Μπιρμπιλη η παλαια </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.9222240447998px;">τραγουδιστρια κ μου ανεφερε ενδεικτικως καποιες συνεργασιες της απο οταν ηταν στην ενεργο δραση.ακομα ντρεπομαι που δεν τη γνωριζα κ αυτην κ το εργο της. και ντραπηκα ακομα περισσοτερο με τον εαυτο μου οταν επιστρεφοντας στην αθηνα εκατσα κ εψαξα περισσοτερες πληροφοριες κ καταλαβα ποσο σημαντικο κομματι της ελληνικης μουσικης εχει υπαρξει. καλη της ωρα οπου βρισκεται κ μακαρι να τη ξανασυναντουσα</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.9222240447998px;"><br /></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #333333; font-family: arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.9222240447998px;">[Σχόλιο του χρήστη </span></span><b>mak2sta</b> στα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=1cV6l40Qqlk">Δακρυσμένα Μάτια</a>]</div>
</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-83882669133616988002014-09-14T08:37:00.001-07:002014-09-16T11:09:35.755-07:00Θεσσαλονίκη, Μάιος 1821<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ενδιαφέρουσα, όσο και <a href="http://sarantakos.wordpress.com/2014/09/05/genocide/#comment-242171">νεφελώδης</a>, Τουρκική μαρτυρία για τις σφαγές Ελλήνων στην Θεσσαλονίκη τον Μάιο του 1821 ... από πρώην έγκλειστο του Λευκού Πύργου, αξιωματούχο του Σουλτάνου ... που φυλακίστηκε εκεί από τον Διοικητή της Θεσσαλονίκης ... επειδή, άκουσον άκουσον, ευχήθηκε "Θεός σχωρέστον" για έναν Χριστιανό ... ΠΡΙΝ αρχίσουν η Επανάσταση και οι διώξεις ... <a href="http://issuu.com/makedonas_akritas/docs/thessaloniki_at_1821/">εδώ</a></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-72013084503095535132014-09-11T03:03:00.000-07:002014-09-13T01:44:34.959-07:00Με την "Σχεδία" στο Αϊβαλί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το, ας το πούμε έτσι, περιοδικό των ανέργων -- που το πουλάνε σε διάφορες γωνιές της Θεσσαλονίκης -- εκπλήσσει συχνά με την πρωτοτυπία των θεμάτων του. Στο τρέχον τεύχος (#18) μου τράβηξε την προσοχή ένα άρθρο για ένα εικονογραφημένο που θα εκδοθεί πολύ σύντομα από τον "Κέδρο" με θέμα τα γεγονότα του 1922 και, γενικότερα, την Ελληνοτουρκική 'τριβή': αφορμή ένα ημερήσιο ταξίδι του Έλληνα σκιτσογράφου <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/Soloup">Soloup</a> (Αντώνη Νικολόπουλου) από την Μυτιλήνη στο Αϊβαλί -- κάτι που μου θυμίζει φυσικά το δικό μου αντίστοιχο ταξίδι του 1987, που ήταν, <a href="http://sillelis.blogspot.gr/2014/08/2010_29.html">ως πριν 4 χρόνια</a>, και το μοναδικό μου στην γείτονα!<br />
<br />
Απ' ότι καταλαβαίνω -- και απ' ότι βλέπω στο άρθρο της "Σχεδίας" -- στο βιβλίο υπάρχουν σε ασπρόμαυρα σκίτσα οι γειτονιές του Αϊβαλιού (που "στέκουν ακόμη και σήμερα σχεδόν όπως τις άφησαν οι Έλληνες") αλλά και εκτενείς ιστορικές αναφορές, και επιρροές από τους Φώτη Κόντογλου, Ηλία Βενέζη και Αχμέτ Γιορουλμάζ. Μυστηριωδώς πως ο συγγραφέας κάπου αναφέρει κάτι για διδακτορικό και για Μαθηματικά, κάτι που με κάνει φυσικά να ενδιαφέρομαι ακόμη περισσότερο για το βιβλίο!</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-72869018147897203952014-02-24T05:11:00.001-08:002014-02-24T05:11:36.765-08:00Καμπανοδιφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Από το τεύχος 56 της ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, αφιερωμένο στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου*, συγκρατώ μία γοητευτική λεπτομέρεια από τις ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ (σελ. 71): η καμπάνα της εκκλησίας του Σλοβενικού χωριού Σβέτι Γιόστ, φτιαγμένη στην Τεργέστη, φέρει την εξής επιγραφή:<br />
<br />
<i><span style="color: #274e13;">ο χαλκός μου βρέθηκε στον πυθμένα της θάλασσας, όταν η ηγεμονία της Τουρκίας τερματίστηκε στο Ναβαρίνο της Ελλάδας</span></i><br />
<i><span style="color: #274e13;"><br /></span></i>
[*Για μια ανώνυμη μαρτυρία Σκωτσέζου ναύτη δείτε <a href="https://play.google.com/books/reader?id=YKpWAAAAcAAJ&hl=el&printsec=frontcover&output=reader">εδώ</a> (σελ. 115-186)]<br />
<br /></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-14517501267489227922014-02-23T02:07:00.000-08:002014-02-27T05:23:40.505-08:00Ένα κείμενο του πατέρα μου ... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
... που έγραψε 'εν βρασμώ ψυχής' με αφορμή μια συζήτηση μας* τον Μάϊο του 2002, μισό χρόνο πριν σβήσει στα 83 του:<br />
<br />
<i><span style="color: #674ea7;">1ον) Αυτός που έχει χρήματα βάζει στην τσέπη του αυτόν που δεν έχει.</span></i><br />
<span style="color: #674ea7;"><i><br /></i>
<i>2ον) Αυτός που έχει δύναμη (στρατιωτική ή άλλη) κάνει αυτόν που δεν έχει δύναμη ότι θέλει.</i></span><br />
<span style="color: #674ea7;"><i><br /></i>
<i>3ον) Αυτός που έχει και δύναμη και χρήμα κατά μείζονα λόγον μπορεί αν θέλει να κατασπαράξει αυτόν που δεν τα έχει.</i></span><br />
<span style="color: #674ea7;"><i><br /></i>
<i>4ον) Κάθε χώρα έχει α) καθάρματα</i></span><br />
<i><span style="color: #674ea7;"> β) Ολιγόμυαλους τους οποίους μπορούν να εκμεταλλευτούν άλλοι έχοντες δύναμη χρήμα και μυαλό.</span></i><br />
<span style="color: #674ea7;"><i><br /></i>
<i>5ον) Ο βαθμός κακοποιήσεως των λαών των αδυνάτων χωρών εξαρτάται από τους κυβερνώντας μια πλούσια σε χρήμα δύναμη μυαλό κλπ χώρα.</i></span><br />
<i><br /></i>
[Χρήστος Μπαλόγλου, Μάιος 2002]<br />
<br />
*η συζήτηση είχε ως αφορμή την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και ως κύριο θέμα τον βαθμό υπευθυνότητας των Ελλήνων για την υπέρμετρη βία του Εμφυλίου. (Το κείμενο το θεωρούσα χαμένο αλλά το βρήκα πρόσφατα τακτοποιώντας το διαμέρισμα.)</div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7766703773898952651.post-53011680830539054062014-02-12T05:21:00.000-08:002014-02-12T05:22:11.312-08:00Ατράνταχτη λογική!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231294917">«Την Κυριακή 12-01-14 και ώρα περίπου 23.00 καταφέραμε να προσεγγίσουμε το στόχο χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί κι αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να μην έχουμε μια επανάληψη της περσινής ατυχίας έξω από τα γραφεία της ΝΔ παρά το γεγονός ότι πλησιάσαμε αυτό το ενδεχόμενο. Και αυτό γιατί και η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης ρουκέτας κατά των γραφείων της Mercedes απέτυχε και πάλι λόγω αστοχίας υλικού, όμως αυτή τη φορά επιστρατεύθηκε και η δεύτερη ρουκέτα που φέραμε μαζί μας και η οποία τελικά πυροδοτήθηκε κανονικά και διέγραψε την προσχεδιασμένη διαδρομή.</a><br />
<br />
<a href="http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231294917"> »Το γεγονός ότι ακόμα κι όταν γράφεται αυτό το κείμενο η επίθεσή μας αυτή δεν έχει γίνει - με οποιονδήποτε τρόπο - γνωστή στις διωκτικές αρχές και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας οδηγεί στα εξής συμπεράσματα:</a> <a href="http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231294917">είτε έχει γίνει μια άθλια απόπειρα συγκάλυψης της ενέργειας (η οποία θα διαφανεί τις επόμενες μέρες μετά τη δημοσίευση της προκήρυξης) είτε λόγω δικής μας λανθασμένης επιλογής σημείου βολής (πιθανόν μακριά απ' το στόχο) η ρουκέτα δεν διένυσε την επιθυμητή απόσταση και βρίσκεται περιμετρικά των εγκαταστάσεων της Mercedes-Benz.»</a></div>
gbaloglouhttp://www.blogger.com/profile/01480266185807275110noreply@blogger.com0