Τον βλέπω εδώ και καιρό επιστρέφοντας σπίτι μου -- φεύγοντας χρησιμοποιώ συνήθως το απέναντι πεζοδρόμιο -- να ατενίζει τον κόσμο φορώντας πάντα την ίδια πολύχρωμη μπλούζα, νέος αλλά όχι πολύ, και αναπάντεχα αισιόδοξος. Το κατάστημα 'του' όλο και πιο συχνά είναι κλειστό, αυτός όμως είναι πάντα εκεί, πίσω από τα ρολά ασφαλείας. Η κολλητική ταινία αντέχει ακόμη, οι μεγάλες βροχές δεν ήρθαν, οι περαστικοί αδιάφοροι, οι φίλοι και γνωστοί όλο και λιγοστεύουν, η παρουσία του δεν αφορά σχεδόν κανέναν πλέον... Εγώ όμως δεν μπορώ να μην περάσω από εκεί, να μην του ρίξω μια γρήγορη ματιά, ακόμη και να διαβάσω ξανά το πρόχειρο 'βιογραφικό' του ... και μόνο τότε να περάσω στο απέναντι πεζοδρόμιο για το σπίτι μου! Για τον Prince Xxxxxx γράφω, και για το αγγελτήριο του θανάτου του ("Dear brothers and sisters, we announce.......") που έμεινε κολλημένο στο εξωτερικό μέρος της βιτρίνας ... του καταστήματος απ' όπου έπαιρνα χυμό μάνγκο (φτιαγμένο στην Αίγυπτο από Σουδανέζικη πρώτη ύλη) ... και της κηδείας του στο Καθολικό Νεκροταφείο της Οδού Λαγκαδά 10: Πρίγκηπα που δεν σε ήξερα όσο ζούσες, ούτε γιατί ήρθες εδώ, ούτε πως ζούσες στην Ελλάδα, ούτε γιατί δεν επέστρεψες στην Νιγηρία (πριν ή μετά θάνατον), καλό χειμώνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου